Rozdział 3

"Przestrzelił! Przestrzelił Stanley! To jest koniec tego meczu! I znów historia rodzi się na naszych oczach! Polacy wygrywają Ligę Światową po raz pierwszy w swojej historii!" Dokładnie pamiętam ten dzień 8 lipca 2012 roku. Mecz Polska przeciwko USA, zakończył się wynikiem 3 do 0. W tym dniu tak prawdziwie pokochałam ten sport, w tym dniu postanowiłam już na zawsze kibicować naszym złotym medalistom. Obiecałam sobie wtedy że będę z nimi nieprzerwanie do końca swojego życia, w złych i tych dobrych monetach. A teraz minęło już prawie trzy lata, minęło już około cztery imprezy w których zdobywaliśmy dość słabe miejsca i jedna to najważniejsza którą udało nam się wygrać. 


PI...PI...PI...

Ach, znów trzeba do szkoły. Wstawiam jak zwykle o 6 15, zjadłam śniadanie i poszłam się ubrać. Ubrałam się w gruby granatowy sweter jasne dżinsy oraz ukochane koturny. Poszłam jak zwykłe na autobus. Kto wymyśla by autobus był o siódmej rano? Ja się pytam?
Droga do szkoły trwała około pół godziny, podczas tej mojej znienawidzonej tarasy, opowiedziałam mojej przyjaciółce o sytuacji z uderzaniem piki oraz o autografie Wojtka. Aleksandra, tak miała na imię moja przyjaciółka, doradzała mi bym napisała do Włodarczyka, ja niestety nie pewna czy jest to dobry pomysł, więc postanowiłam ze napiszę po sprawdzianie z matematyki.

UF!!! Napisałam już ten sprawdzian, poszedł mi nawet nie źle :-) Ola bardzo naciskała bym do niego napisała, więc w końcu to zrobiłam.

Do:Wojtuś 

Hej :-) pamiętasz mnie? Dałeś mi swój numer na autografie?M.

 

Napisałam, a jak nie odpisze? Jak to nie jest jego numer? Teraz dopiero o tym myślisz Kownacka!!! W tym samym momencie poczułam wibracje. UF!!! Odpisał   

Od:Wojtuś

Hej :-) jakbym mógł zapomnieć taka piękna dziewczynę ja ty :-* 

 Do:Wojtuś

Ej, nie słódź:-*

Od:Wojtuś

Mówię samą prawdę, piękna :-*

Do:Wojtuś

Taka ze mnie piękność jak z Ciebie baletnica :-)

Od:Wojtuś

Ha ha :-) wiesz może nie baletnica ale aż tak źle się nie ruszam :-)

Do:Wojtuś

Muszę kończyć mam lekcję papa :-*

Od:Wojtuś

Pa pa :-* napisz jak skończysz to pogadamy <3

I tak minęły mi pierwsze pięć lekcji, zostało tylko 2 i do domku. Ach nie nienawidzi niemieckiego głupia baba postawiła jedynkę za nie uwagę na lekcji, ale ja tylko analizowałam rozmowę z Wojtkiem.
Jest w końcu wyszłam z tej beznadziejnej szkoły. Gdy wróciłam do domu szybko się przebrałam i poszłam na długi spacer podczas którego rozmawiałam z Wojtkiem. Sam zainteresowany odpowiedział mi troszkę zaskakujących faktów o sobie, miedzy innymi o tym ze marzył zawsze o młodszej siostrze, a także o tym ze jakby nie został siatkarzem to chciałby być prezentem Polsatu Sport. Ja zaś odpowiedziałam mu o szkole, wyrażonym kierunku studiów, oraz o marzeniu by być kiedyś na meczu ligi światowej przy samym boisku. Rozmowa pewnie trwała by jeszcze z kilka dobrych chwil gdyby nie fakt, iż Włodarczyk ma trening a ja jutro szkołę. Wróciłam do domu odrobiłam prace domową i nauczyłam się na jutro do szkoły. Po zrobieniu codziennych obowiązków zalogowałam się na portal społecznościowy znany Facebook, na którym przyszło mi powiadomienie ze Wojciech Włodarczyk zaprasza Cię od znajomych więc zaakceptował am. Po chwili dostałam wiadomość

ON
Może i jestem młodym, podobno utalentowanym siatkarzem, ale co z tego jak wracam do pustego mieszkania. Co z tego że mam fanki, skoro nie znam żadnej dziewczyny z którą mógłbym być.
Co ze nimi jest nie tak?   
Co ze mną jest nie tak?

Mamy kolejny rozdział :) jak wam się podoba? mi osobiście się nie podoba :( chyba straciłam wenę do pisania. Jak tam po meczach? Ile oglądałyście meczy, ja 3 bo byłam chora :) Dziękuje za każdy komentarz i miłe słowa, które wiele dla mnie znaczą, jesteście wielkie <3
Pozdrawia, i do następnego Miśka :)